Radość podobania się Bogu

„Nie bój się, maleńka trzódko! Gdyż upodobało się Ojcu waszemu dać wam Królestwo” (Łuk. 12, 32).

Łukasz nie miał przyjemności chodzenia i rozmawiania z Jezusem tak, jak Mateusz, Piotr czy Jakub. Był lekarzem, który usłyszał Ewangelię i postanowił być Bogu posłusznym poprzez udokumentowanie słownych tradycji, które słyszał o Synu Bożym. Był poganinem i spisał historię Ewangelii w taki sposób, że każdy, kto nie jest Żydem, może ją zrozumieć.

Dlaczego Jezus powiedział:

„Nie bój się, maleńka trzódko!”? Tysiące przychodziły, aby słuchać albo aby pojeść, albo aby otrzymać zdrowie. Ale zaledwie niektórzy wejdą do Królestwa. Pan opisał ich jako „maleńką trzódkę”.

Czy Bóg może radować się z nas i z naszych dzieci?

Ci, którzy należą do jego Królestwa, ufają Mu.
Boga cieszy nasza wiara. „Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu…”(Hebr 11, 6 a); „Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą”(Rzym. 8, 8). Ci, którzy mają pragnienie podobania sie Bogu, swoją nadzieję koncentrują w Chrystusie i w pięknie Jego świętości. Ci, którzy mają pragnienie podobania się Bogu, szukają najpierw Królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości. Ci, którzy mają pragnienie podobania się Bogu, wyrażają swoje zaufanie wobec Niego.

Ci, którzy należą do Jego Królestwa, oddają Mu cześć.

Dawid ogłosił w Psalmie 69, 31- 32: „Wysławiać będę pieśnią imię Boże i dziękczynieniem będę je uwielbiał. A będzie to milsze Panu niż wół, niż byk z rogami i racicami”. Innymi słowy, ci, którzy podobają sie Bogu, to ci, którzy chcą oddawać Mu chwałę. Przychodzą do domu Ojca z pieśnią. Maja pragnienie śpiewania na chwałę Bogu. Nasza chęć uwielbiania Go pieśnią i wywyższania Go nad życie podoba Mu się bardziej niż formalny rytuał i rutyna.

Jezus zaśpiewał hymn dla Boga na krótko przed tym, jak poszedł na krzyż. Pismo Święte mówi: „A gdy odśpiewali hymn, wyszli ku Górze Oliwnej”(Mat. 26, 30). Biblia przytacza więcej niż 25 razy informację o tym, że lud Boży śpiewał Panu pieśni. Jeżeli chodzi o tych, którzy pragną podobać się Panu, to Bóg znajduje radość w ich uwielbianiu.

Ci, którzy należą do jego Królestwa, zwiastują Go.

Jeżeli mamy pragnienie podobania się Bogu, będziemy zwiastować Chrystusa. Nie jesteśmy w stanie zwiastować Ewangelię i jednocześnie mówić im to, co chcą słyszeć (1 Kor. 1, 21; Gal.1, 10).

Naszym pragnieniem powinno być to, by móc mówić jak Chrystus: „…bo Ja zawsze czynię to, co się jemu podoba”(Jan 8, 29; Rzym. 15, 3). Jaki to dar, że możemy wiedzieć, iż jesteśmy dla Niego tak cenni, że spodobało Mu się uczynić nas obywatelami Królestwa Bożego.
Królestwo Boże nie zasadza się w  słowach, lecz w mocy (1 Kor. 4, 20).
1. Moc Jego zaopatrzenia: Bóg daje nam chleb codzienny (Mat. 6, 11), żywą wodę  (Jan 4, 14), pokrzepienie i odpoczynek (Mat. 11, 28).
2. Moc Jego opieki: Bóg posyła aniołów, którzy opiekują się nami (Psalm 91, 11-13).
3. Moc Jego obietnic: Bóg daje nam Swoje Słowo (Psalm 107, 20).

dr Czesław Bassara ( Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. ; www.proword.eu)